42.Missing: Asian Pop-singers in USA/Why? Asian opinions on Esperanto.

I have been proud of the presence of Asians from China, Japan, Korea, Vietnam and recently from Mongolia (Asian Conference, 2010) participating in the Esperanto movement. More and more (Ron Glossup/Casquero) people tell me Esperanto requires a few years of formal study. I have noted that Asians ( http://en.wikipedia.org/wiki/Asian_American ) in the United States now comprise a significant minority (5.2% nation-wide/much more in major cities), most notably in small businesses and in popular ethnic enclaves--I ate out at Chinese restaurants monthly with my parents as a pre-teen. They seem to also be lacking in the public eye. Recently two asians were elected to political offices, which they never held before, in New York City-- they are still underrepresented in politics. The first Asian now represents China Town of New York City! I sing--and sang, largely non-professionally, and note a near zero percent participation of Asian Americans in the pop-music genre. Today, for the first time, I browsed a few articles and opinions on-line on the subject and few people, if any, consider what I think: there is a cultural and linguistic divide. In the future I wish to examine theses two words: What aspect of the Asian culture would discourage them from singing? How different are western pop-singers from those in Asia? The most common response is I DON'T KNOW WHY. Sad. Most of my readers will know that Asian languages tend to differ from English more than most European languages. It stands out that many Asians are third generation Americans, very visible in my neighborhood, the Village, close to New York University, so the question is even more pronounced for Asians whose grandparents immigrated to the U.S. Below it is discussed in the New York Times article from 2007. http://www.nytimes.com/2007/03/04/world/americas/04iht-singer.4787848.html Lau' rekomendo de Henri Masson. El retejo de Renato kaj Anna. (www.bonalingvo.org sub rekontruo?) Nijl Opinioj de azianoj pri Esperanto El La Bona Lingvo Iri al: navigado, serĉi reiru al Tutmondeca Esperanto: artikoloj La unua teksto estas mesaĝo de Germain Pirlot, kiu klarigas la ekeston de la dua teksto. Mesaĝo de Germain Pirlot de: Germain Pirlot gepir.apro ĉe pandora punto be dato: Friday, February 27, 2009 8:24 AM temo: Esperanto - Opinioj de azianoj Estimataj, Post deklaro de belga universitata profesoro kiu skribis en gazeto, ke Esperanto estas tro europeca por azianoj, mi turnis min al la UEA-delegitoj de Chinio, Hinda Unio, Indonezio, Irano, Japanio, Koreio, Mongolio, Nepalo, Pakistano kaj Vjetnamio por demandi ilin tiurilate. Kelkaj afable reagis; ilin mi tutkore dankegas ! Iliajn respondojn, kun traduko en la franca, mi sendis informcele al tiu profesoro. Temas pri 10-pagha dokumento, kiun plezure mi havigos al vi ... se tio interesas vin. Kompreneble vi rajtos uzi ghin lauplache, ekzemple por alilingva traduko. Inter la respondoj legeblas i.a. rimarko, kiun europaj esperantistoj devus bonege pripensi : "Esperanto certe estas ne nur europeca sed ankau europisma lau la opinioj de multaj miaj studentoj, kiuj provis lerni esperanton de mi....Ni lernis Esperanton char tiu lingvo estas pli facila ol la angla. Sed la esperantistoj kreas malfacilan esperanton en paroloj kaj skriboj timigante novajn lernantojn ". Estas bedaurinda realeco : tro ofte europaj esperantistoj fanfaronas pri la "facileco" de Esperanto, sed, char ili ne komprenis la veran spiriton de la lingvo, au char ili ne kapablas pensi internacie, ili " egoisme " plimalfaciligas la lingvon per sennecesaj vortoj. Rezonante nur "nacie" - eble ech "vilaghe" - ili aldonas novajn vortojn cherpitajn el sia propra lingvo, sen neniel pensi pri la aziaj "samideanoj". Sekve oni trovas en Esperanto "francajn" vortojn kiel "animalo" (fr. animal ) por " besto ", "debuti" (fr. débuter ) por " eki ", "hida" (fr. hideŭ ) por " malbelega ", "descendi" (fr. descendre ) por " malsupreniri " , "femalo" (fr. femelle ) por "ino, ina " k.s. ... au anglajn vortojn kiel "olda" (an. old ) por " maljuna ", "chipa" (an. cheap ) por " nekosta, nekostega ", "liva" (an. left, leave) por "maldekstra " k.s. Kiam Esperanto estos tiom malfacila ol la angla, azianoj ne plu havos kialon por eklerni ghin, sed por ellerni la anglan, kiu mondskale estas vole nevole multe pli disvastigita ol la "internacia lingvo de D-ro Zamenhof"! Neniam ni forgesu ke la chefcelo de Esperanto estas ighi "interkomprenilo" inter homoj el diversaj lingvoj, el diversaj kulturoj. Ni, europanoj, devus klopodi - lau mi - multe pli pensi "internacie" kaj ne trudi egoisme al alikontinentanoj sennecese vortojn cherpitajn el niaj europaj "lingvegoj" por nia propra facileco. Kore via, Germain PIRLOT L’ESPERANTO SERAIT-IL TROP EUROPEEN POUR LES ASIATIQUES ? Opinions des intéressés eŭ-mêmes ĈU ESPERANTO ESTUS TRO EŬROPECA POR AZIANOJ? Atestoj de la koncernatoj Germain Pirlot Steenbakkersstraat 21 BE-8400 Oostende, Eŭropa Unio gepir.apro.@.pandora.be Il arrive régulièrement que certaines personnes affirment que l’espéranto ne conviendrait pas pour les Asiatiques, vu que cette langue serait trop « européenne » pour eŭ. Je n’ai nullement l’intention de polémiquer à ce propos, d’autant plus que je ne suis pas compétent en la matière. Tout au plus pourrais-je suggérer de consulter le site multilingue d’un spécialiste dans ce domaine < http://fr.wikipedia.org/wiki/Claude_Piron >. D’origine belge, Claude Piron a d’abord étudié l’espéranto comme première langue étrangère avant de travailler au siège de l’ONU à New York où, pendant quelques années, il fut traducteur-correcteur vers le français à partir de l’anglais, du chinois, de l’espagnol et du russe. Il enseigna par la suite à l’université de Genève. J’ai pensé qu’il serait sans doute opportun de poser la question aŭ intéressés eŭ-mêmes, à ces Asiatiques, pour qui le choix d’un « moyen d’intercompréhension international » se limite généralement à une seule alternative : l’English à la sauce britannique ou l’English à la sauce étatsunienne ! Voyez ci-après quelques réactions – en espéranto avec une traduction littérale - que je vous livre sans commentaires. Regule iuj personoj certigas ke Esperanto ne taŭgus por azianoj, pro la fakto ke tiu lingvo estus tro « eŭropa ». Neniel mi intencas polemiki tiurilate, des pli ke mi ne estas kompetenta pri tio. Mi nur povus sugesti konsulti la plurlingvan paĝaron de specialisto http://fr.wikipedia.org/wiki/Claude_Piron >. Belgdevena Claude Piron lernis Esperanton kiel unuan fremdlingvon antaŭ ol labori dum pluraj jaroj ĉe UNo en Novjorko kiel tradukisto-korektisto al la franca el la angla, ĉina, hispana kaj rusa. Poste li instruis en la universitato de Ĝenevo. Mi pensis ke endus demandi tiurilate la koncernatajn personojn mem, t.e. la azianoj, por kiuj la elekto de « internacia interkompreniĝilo » ĝenerale limiĝas je ununura alternativo : la English laŭ brita modo aŭ la English laŭ usona modo. Vidu ĉi-poste kelkajn reagojn – en Esperanto kun laŭvorta traduko – sen iuj ajn komentoj. février / februaro 2009 : Bill Mak - linguiste / lingvisto, Japon / Japanio : Mi estas lingvisto nun verkante mian doktoran tezon ĉe Kiota Universitato. La koncepto de Azio estas tre problema. Ĉar inter azianoj ekzistas tiom da diferencoj, eĉ multe pli ol inter eŭropanoj. Cetere, inter dekoj da aziaj lingvoj, eble nur en la korea kaj en la japana [r] kaj [l] estas alofonaj variaĵoj de la sama fonemo. La kantona ĉina estas mia denaska lingvo. Mi neniam konfuziĝas inter [r] kaj [l]. Tia antaŭjuĝo estas mita. Je suis linguiste et je prépare une thèse de doctorat à l'Université de Kyoto. Le concept Asie est problématique, car il existe tellement de différences entre les Asiatiques, davantage même qu'entre les Européens. Par ailleurs, parmi des dizaines de langues asiatiques, il n'y a peut-être qu'en coréen et qu'en japonais que [r] et [l] sont des variantes allophones d'un même phonème. Le chinois cantonnais est ma langue native. Je n'ai jamais fait de confusion entre [r] et [l]. Ce préjugé est un mythe. La realeco estas jena: inter aziaj popoloj mankas komuneco. Se temas pri lingvo, praktike la angla estas la nuna solvo kiu interalie ne tiom bone funkcias. Sed ideale Esperanto estas pli bona solvo, ĉu teorie ĉu praktike. Se oni elpensas ian absolute logikan kaj neŭtralan lingvon kiel la "filozofa lingvo" de John Wilkins en la 17a jarcento, neniu povos lerni ĝin pro la malfacileco. La réalité est la suivante : il manque une communauté entre les peuples "asiatiques". S'il s'agit de la langue, l'anglais est pratiquement la solution actuelle qui, d'ailleurs, ne fonctionne pas tellement bien. Mais l'espéranto est idéalement une meilleure solution, théoriquement et pratiquement. Si l'on envisageait une langue absolument logique et neutre, comme la "langue philosophique" de John Wilkins au 17e siècle, personne ne pourrait l'étudier à cause de sa difficulté. Vidu mian artikoleton antaŭnelongan / Voyez mon récent article : http://www.ipernity.com/blog/billmak/120344 Shaozhong Liu - professeur universitaire/ universitata profesoro, Chine / Ĉinio : Estas ega problemo, tamen mi ne pensas ke ĉiuj azianoj havas malfacilaĵojn por prononci [l] kaj [r]. C'est un problème important; cependant je ne pense pas que tous les Asiatiques aient des difficultés pour prononcer [l] et [r]. Han Zuwu - enseignant de langues étrangères / instruisto pri fremdlingvoj, Chine / Ĉinio : Mi neimageble renkontas la problemon, kiun vi skribis al mi, pri la lernado de Esperanto. Ĉiuj scias, ke Esperanto estas plej facila inter ĉiuj lingvoj en la mondo. Kompreneble mi lernas Esperanton pli multe facile ol la angla lingvo. Mi prononcas literojn [l] kaj [r] facile kaj senprobleme. De façon inimaginable je rencontre le problème que vous me décrivez à propos de l'étude de l'espéranto. Tous savent que l'espéranto est la plus facile de toutes les langues dans le monde. Evidemment j'étudie l'espéranto beaucoup plus rapidement que l'anglais. Je prononce les lettres [l] et [r] facilement et sans problème. Hoshida Acushi - ingénieur retraité / emerita inĝeniero , Japon / Japanio : Ĉu Azianoj renkontas pli da problemoj por lerni Esperanton ol por lerni la anglan? Tute ne, laŭ mia sperto. Esperanto estas multe pli facila ol la angla por lerni. En kelkaj lingvoj, ekz. la japana, la korea, kaj multaj oceaniaj (polineziaj) lingvoj mankas distingo inter [l] kaj [r], do junaj lernantoj sentas malfacilon por prononci anglajn vortojn en lernejoj. Sed tio estas preskaŭ sama ankaŭ ĉe Esperanto. La distingo de [l] kaj [r] en Esperanto estas multe pli klara (do facila) ol en la angla, al mi ŝajnas. Les Asiatiques rencontrent-ils davantage de problèmes pour étudier l'espéranto que pour apprendre l'anglais? Pas du tout, selon mon expérience. L'espéranto est beaucoup plus facile à étudier. Dans quelques langues, par exemple en japonais, en coréen, et dans plusieurs langues océaniennes (polynésiennes), il n'y a pas de distinction entre [l] et [r]; de jeunes étudiants éprouvent donc une difficulté à prononcer des mots anglais dans les écoles. Mais c'est aussi presque le même pour l'espéranto. Il me semble que la distinction entre [l] et [r] est beaucoup plus claire (donc plus facile) en espéranto qu'en anglais. Ranga - médecin-professeur dans un collège de médecine traditionnelle / kuracisto-instruisto en kolegio de tradicia medicino, Inde / Hinda Unio : Esperanto certe estas ne nur eŭropeca sed ankaŭ eŭropisma laŭ la opinioj de multaj miaj studentoj, kiuj provis lerni Esperanton de mi. Mi loĝas en suda Barato, kie oni parolas dravidajn lingvojn, kiuj malsimilas al hind-eŭropaj lingvoj de norda barato. Niaj lingvoj havas verbon en la fino de la frazo. Selon l'opinion de plusieurs de mes étudiants, qui ont essayé de l'étudier avec moi, l'espéranto n'est pas seulement une langue européenne, mais aussi européaniste. J'habite dans le sud de l'Inde, où l'on parle des langues dravidiennes, différentes des langues indo-européennes du nord de l'Inde. Nos langues ont le verbe à la fin de la phrase. Por ni estas malfacile prononci [c , ĵ, z]. Eble por japanoj estas malfacile prononci [l] kaj [r] sed ne ĉe ni. Por esplori la veron oni devas renkonti tiun kiu lernis Esperanton rekte per iu barata lingvo sen la fona scio en la angla. Mi pensas ke ĉiu esperantisto en Barato scipovas iom da aŭ ian anglan. Barataj lingvoj ne havas sonon [f]. Mi opinias ke oni ankaŭ ŝanĝu la ortografion de Esperanto por esti tute internacia. Il est difficile pour nous de prononcer les [c, ĵ, z]. ( « c » se prononce « ts » comme dans «tsunami » -« ĵ » se prononce « j » comme dans «jeudi » ). Peut-être est-il difficile pour des Japonais de prononcer [l] et [r], mais pas chez nous. Pour rechercher la vérité, l'on devrait rencontrer quelqu'un qui a étudié directement l'espéranto via une langue indienne, sans avoir une base d'anglais. Je pense que tout espérantiste en Inde connaît plus ou moins l'anglais. Des langues indiennes n'ont pas le son [f]. Je pense que l'on devrait changer l'orthographe de l'espéranto pour être tout à fait international. Ni lernis Esperanton ĉar tiu lingvo estas pli facila ol la angla. Sed la esperantistoj kreas malfacilan Esperanton en paroloj kaj skriboj timigante novajn lernantojn. Nous avons étudié l'espéranto parce que cette langue est plus facile que l'anglais. Mais les espérantistes créent un espéranto difficile, oral et écrit, qui intimide de nouveaŭ étudiants. Lee Hyun Hee - commerçant / komercisto , Corée du Sud / Sud-Koreio : Laŭ mia opinio Esperanto ne havas problemon por azianoj, precipe por Japanoj. Estas iom malfacile distingi prononcon [r] kaj [l], tamen tio estas problemo de kutimiĝo. Mia amiko Harada Tsukuru (Japano) tre perfekte prononcas ilin, ĉar li multe faris penadon por ĝuste prononci tiun literojn. Kompreneble por koreoj tute ne estas problemo pri prononco. Laŭ mia opinio, Esperanto vere devas fariĝi komuna lingvo por homaro krom siaj naciaj lingvoj. A mon avis l’espéranto n’est pas un problème pour des Asiatiques, principalement pour des Japonais. Il y a une certaine difficulté à faire une distinction dans la prononciation de [r] et de [l] ; c’est cependant une question d’habitude. Mon ami Harada Tsukuru (Japonais) les prononce à la perfection, car il a fait des efforts pour bien prononcer ces lettres. Evidemment pour des Coréens il n’y a pas du tout de problème de prononciation. Selon mon opinion, l’espéranto doit vraiment devenir une langue commune pour l’humanité en plus des langues nationales. Probal Dasgupta - enseignant universitaire de linguistique / universitata instruisto pri lingvistiko, Inde / Hinda Unio : Mi trovas Esperanton la plej facile lernebla lingvo por azianoj el inter la kandidatoj por la statuso de internacia lingvo. Je trouve que, parmi les langues candidates au statut de langue internationale, l'espéranto est la langue la plus facile à étudier. Hamzeh Shafiee - ingénieur en télécommunication / inĝeniero pri telekomunikado, Iran / Irano : Por ni irananoj, mi neniam aŭdis pri problemo en prononcado de literoj [l] kaj [r]. Ambaŭ literoj ekzistas ankaŭ en persa alfabeto. Lernado kaj uzado de Esperanto estas ege pli facila ol ĉiuj aliaj lingvoj de la mondo. La nura problemeto en prononcado de Esperanto inter irananoj estas [c]; sed eĉ tio estas facile prononcata post iom da praktiko. Pour nous, Iraniens, je n'ai jamais entendu parler de problèmes dans la prononciation des lettres [l] et [r]; ces deŭ lettres existent dans l'alphabet perse. L'apprentissage et l'emploi de l'espéranto est beaucoup plus facile que ceŭ de toutes les autres langues du monde. Le seul petit problème pour des Iraniens est la prononciation en espéranto de la lettre [c] (prononcée « ts » comme dans « tsar»); mais même cette lettre peut être facilement prononcée avec un peu de pratique. Somekawa Takatosi - enseignant / instruisto, Japon / Japanio : Jes, prononco de [l] kaj [r] estas malfacila por ni, japanoj. Facileco aŭ malfacileco de prononco estas grava afero, troviĝas aliaj aferoj koncerne lingvon, mi pensas. Oui, la prononciation de [l] et [r] est difficile pour nous, Japonais. La facilité ou la difficulté de prononciation est une chose grave, mais je pense qu'il y a d'autres affaires en ce qui concerne une langue. Tahira Masako - Japon / Japanio : Jes, ĝenerale japanoj malfacile prononcas ne nur[l] kaj [r] sed ankaŭ [ĝ], [ĵ], [f]kaj [v]; tio dependas de individuoj. Por mi [l] kaj [r] facile distingeblas, sed [ĝ] kaj [ĵ] malfacile. Feliĉe, hazarde, por japanoj la vokaloj de Esperanto [a, e, i, o,u] tute samas al la japanaj vokaloj, dum koreoj kaj ĉinoj havas pli multe da vokaloj malfacile prononceblaj. Sed por japanoj estas alia problemo. Japana lingvo ne havas memstarajn konsonantojn escepte de [n]. Tial al konsonanto akompanas vokalo, ekzemple: "estas" emas prononciĝi al "esutasu", "lernanto" al "lerunanto", "frukto" al "furukuto", "adreso" al "adoreso", ktp. Inverse mankas [u], ĉar la japana [u] estas malforte aŭ preskaŭ ne prononcata, ekzemple: "okupita" al "okpita", "instruisto" al "instristo", "februaro" al "febraro" ktp. Eĉ mikso de eraroj okazas, ekzemple: "studento" al "sutdento", "industrio" al "indsuturio" ktp. Sed la malfacileco de Esperanto por azianoj ne devenas simple de prononco, sed ĉefe de fremdaj vortoj kaj gramatikaĵoj. Malgraŭ ĉio Esperanto estas multe pli facila ol la angla lingvo por azianoj. Oui, généralement les Japonais prononcent difficilement non seulement [l] et [r], mais aussi [ĝ], [ĵ], [f] et [v] ; cela dépend des individus. Pour moi, je distingue facilement [l] et [r], mais plus difficilement [ĝ] et [ĵ] (« ĝ » se prononce « dj » comme dans « adjoint » ; « ĵ » se prononce « j » comme dans « juin »). Heureusement, par hasard, pour les Japonais les voyelles de l'espéranto [a, e, i, o, u] (« u » se prononce « ou ») sont tout à fait semblables aŭ voyelles japonaises, alors que les Coréens et les Chinois ont beaucoup plus de voyelles difficilement prononçables. Mais pour les Japonais il y a un autre problème. La langue japonaise n'a pas de consonnes indépendantes, à l'exception de [n]. C'est ainsi qu'une consonne accompagne une voyelle, par exemple : "estas" a tendance à être prononcé "esutasu", "lernanto" comme "lerunanto", "frukto" comme "furukuto", "adreso" comme "adoreso", etc. A l'inverse il manque [u], car le japonais [u] est peu voire presque pas prononcé, par exemple : "okupita" comme "okpita", "instruisto" comme "instristo", "februaro" comme "febraro". Il y a même des mélanges d'erreurs, par exemple : "studento" devient "sutdento", "industrio" "indsuturio", etc. Mais la difficulté de l'espéranto pour des Asiatiques ne réside pas seulement dans la prononciation, mais principalement dans les mots étrangers et les points grammaticaŭ. Malgré tout l'espéranto est beaucoup plus facile que l'anglais pour des Asiatiques. Aikawa Sekuto - technicien médical retraité / emerita medicina teknikisto, Japon / Japanio : (a ) Pri prononco japanlingvanoj malfacile distingas [r] kaj [l], sed koreoj facile prononcas tiujn du sonojn. Aziaj nacioj estas multe pli diversaj ol eŭropaj nacioj. Ni japanlingvanoj malfacile prononcas [r] kaj [l], sed tio okazas ne nur en Esperanto, sed ankaŭ en lernado de la angla, franca, germana... Tio do ne estas problemo sole de Esperanto. (b) Pri gramatiko kaj vortordo la japana lingvo kaj la ĉina lingvo havas tute malsamajn gramatikojn kaj vort-ordojn. Kaj ambaŭ lingvoj gramatike malsamas ol la eŭropaj lingvoj. Esperanto do pli malfacilas por azianoj ol por eŭropanoj. Tamen la naciaj lingvoj, ekzemple la angla, multe pli malfacilas ol Esperanto ankaŭ por ni. Esperanto ne estas absolute neŭtrala por azianoj, sed kiel internacia lingvo ĝi estas pli justa solvo ol la angla. En ce qui concerne la prononciation les Japonais font difficilement la distinction entre [r] et [l], mais les Coréens prononcent plus facilement ces sons. Les nations asiatiques sont beaucoup plus différentes que les nations européennes. Nous, Japonais, prononçons difficilement [r] et [l], mais ce n'est pas seulement le cas avec l'espéranto; c'est aussi la même chose pour l'étude de l'anglais, du français, de l'allemand ... Cela n'est donc pas seulement un problème lié à l'espéranto. En ce qui concerne la grammaire et l'ordre des mots, ils sont tout à fait différents que dans la langue japonaise et la langue chinoise. Ces deŭ langues sont grammaticalement différentes des langues européennes. L'espéranto est donc plus difficile pour des Asiatiques que pour des Européens. Cependant, les langues nationales, comme par exemple l'anglais, sont aussi pour nous de loin plus difficiles que l'espéranto. L'espéranto n'est absolument pas neutre pour des Asiatiques, mais comme langue internationale il est plus équitable que l'anglais. Firdaus Shukurov - enseignant universitaire de mathématique et d’informatique / universitata instruisto pri matematiko kaj informadiko, Tadjikistan / Taghikio : Lernado de Esperanto estis por mi la plej facila afero. Mi havas neniun problemon pri literoj [l] kaj [r]. Tiuj homoj, kiuj kritikas Esperanton, similas al tiuj, kiuj kritikis Pasternak kaj Solzhenicyn, ne leginte iliajn verkojn. Mi parolas la anglan kaj la germanan, sed Esperanto estas la plej bona kaj bela. Bedaŭrinde la politikistoj estas kontraŭ Esperanto. Ili volas, ke la angla disvastiĝu kaj ke granda parto de la homaro liveru tempon por ĉi tiu lingvo L'étude de l'espéranto est pour moi la plus facile des choses. Je n'ai aucun problème avec les lettres [l] et[r]. Ces personnes qui critiquent l'espéranto ressemblent à celles qui critiquaient Pasternak et Soljenitsyne, mais qui n'avaient pas lu leurs oeuvres. Je parle l'anglais et l'allemand, mais l'espéranto est meilleur et plus beau. Malheureusement les politiciens sont contre l'espéranto; ils veulent que l'anglais se répande et qu'une grande partie de l'humanité consacre du temps à cette langue. Liu Baoguo - enseignant / instruisto , Chine / Ĉinio : Verdire, mi ankaŭ opinias, ke Esperanto estas iomete tro eŭropeca, ĉar en Esperanto troviĝas ege malmultaj aziaj terminoj. Tamen, kompare kun la angla lingvo, Esperanto estas multe pli facile lernebla. Multaj ĉinoj lernis la anglan pli ol dek jarojn kaj ne povas bone uzi ĝin. En norda Ĉinio, oni povas facile prononci la literon [l], tamen en suda Ĉinio, oni malfacile diferencigas la literojn [l] kaj [n]. En ĉina lingvo ne troviĝas la litero [r] ; multaj ĉinoj ne povas facile prononci ĝin. Tamen post ekzercado, multaj povas pli facile prononci ĝin. Mi kaj mia frato povas bone prononci la literon [r]. A vrai dire, je crois aussi que l'espéranto est un peu trop européen, car en espéranto il y a très peu de termes asiatiques. Cependant, comparé à l'anglais, l'espéranto est beaucoup plus facile à étudier. De nombreŭ Chinois ont étudié l'anglais plus de dix ans et ils sont incapables de bien l'utiliser. Dans le nord de la Chine, on prononce plus facilement la lettre [l] ; cependant, dans le sud, on fait difficilement la différence entre les lettres [l] et [n]. Dans la langue chinoise l'on ne trouve pas la lettre [r] ; de nombreŭ Chinois ne peuvent pas la prononcer facilement. Toutefois après un entraînement, ils sont nombreŭ à la prononcer plus facilement. Mon frère et moi pouvons bien prononcer la lettre [r]. Simin Emrani - enseignante / instruistino, Iran / Irano : Por perslingvanoj prononcado de esperantaj literoj estas tre flua, simpla kaj nenia problemo ekziztas. Sed menciindas ke ankaŭ francoj ne povas la literon [r] ĝuste prononci. Laŭ la plej lastaj esploroj pri lingvolerno estas indikita : « Oni per praktikado povos solvi la naciajn prononc-kutimojn ». Pour des personnes de langue perse la prononciation des lettres de l'espéranto est très fluide, simple, et il n'existe aucun problème. Mais il faut aussi mentionner que des Français également ne prononcent pas correctement la lettre [r]. Selon les recherches les plus récentes sur l'enseignement des langues, « l'on peut par la pratique résoudre les habitudes des prononciations nationales ». Eruda Li - Chine / Ĉinio : Mi estas ino kaj mi eklernis Esperanton ekde la 15-a jaro. Por mi ĝi ja estas la plej facile lernebla lingvo. Post kelkjara lernado , kiam mi vizitis Varsovion por la Universala Kongreso（en la jaro 1987). La Pola Radio intervjuis min, kaj dissendis la programon tutmonde. Poste. mi informiĝis, ke la Pola Radio ricevis multajn leterojn de diverslandaj esperantistoj, kiuj diris ke " la knabino parolas tiel bele , klare kaj flue nian lingvon Esperanton, ke ŝi povas esti la modelo por ni okcidentanoj... Fakte. ne nur mi, sed ankaŭ la plej multo el ĉinaj Esperanto-parolantoj povas klare kaj bone prononci ne nur [l] kaj [r], sed ankaŭ " iujn literojn" . Mi ankauŭ kantas esperante; jam mi havis plurfojan propran Esperanto- koncerton en diversaj landoj . La Radioj Pekino kaj Polonia ofte dissendas miajn Esperanto-kantojn al la tuta mondo. Mi neniam aŭdis plendojn, ke mi ne bone prononcis [l] kaj [r]. Je suis une femme et j'ai commencé à étudier l'espéranto dès l'âge de 15 ans. Pour moi c'est certainement la plus facile des langues à étudier. Après quelques années, lorsque j'ai participé au congrès universel de Varsovie (en 1987), la radio polonaise m'a interviewée et a diffusé le programme dans le monde. Par la suite, j'ai appris que cette radio avait reçu de nombreuses lettres d'espérantistes de divers pays, disant que "la demoiselle parle si bien, si clairement et si couramment l'espéranto, qu'elle pouvait être un modèle pour nous Occidentaŭ". En fait, pas seulement moi, mais aussi la majorité des Chinois parlant l'espéranto peuvent prononcer clairement et correctement, non seulement [l] et [r], mais aussi d'autres lettres. Je chante également en espéranto; j'ai déjà donné plusieurs fois mon propre concert en espéranto dans divers pays. Souvent Radio Pékin et Radio Polonia diffusent à travers le monde mes chansons en espéranto. Je n'ai jamais entendu de plaintes quant à une mauvaise prononciation de [l] et de [r]. (Quotidiennement ces deŭ stations de radio émettent en espéranto : Radio Pékin http://esperanto.cri.cn/ ; Radio Polonia : http://www.polskieradio.pl/eo/ ). Nguyen Thi Ngoc Lan - professeur retraité de français et d'anglais / emerita instruistino pri la franca kaj la angla, Vietnam / Vietnamio : En mia lando grandaĝaj intelektuloj povoscias la francan lingvon. De antaŭ kelkdekoj da jaroj, la angla lingvo estas la ĉefa fremda lingvo instruata en lernejoj kaj universitatoj. La franca, ĉina kaj rusa lingvoj estas ankaŭ instruataj, sed nur en malmultaj lernejoj en grandaj urboj. Aliaj lingvoj, nome la araba, germana, hispana, itala, japana kaj korea estas instruataj en kelkaj universitatoj de fremdaj lingvoj. La lernado de iu ajn fremda lingvo necesigas minimuman kapablecon. La vjetnamoj, kiuj estas kapablaj pri la franca aŭ la angla lingvoj ankaŭ kapablas pri Esperanto. Tiuj, kiuj povoscias neniun fremdan lingvon, povas lerni Esperanton, sed kun malfaciloj konsistantaj ĉefe en prononco kaj sintakso. Estas do malfacile por ili plialtigi sian lingvo-nivelon, kaj iuj estas eternaj komencantoj. La miskompreno pri la internacia lingvo ankaŭ ekzistas en Vjetnamio. Dans mon pays, les intellectuels fort âgés savent le français. Depuis quelques dizaines d'années l'anglais est la langue principalement enseignée dans les écoles et dans les universités. Le français, le chinois et le russe sont également enseignés, mais seulement dans peu d'écoles des grandes villes. D'autres langues, comme l'arabe, l'allemand, l'espagnol, le japonais et le coréen sont enseignées dans quelques universités des langues étrangères. L'étude de n'importe quelle langue étrangère requiert un minimum d'aptitude. Les Vietnamiens qui en ont pour le français et l'anglais, en ont aussi pour l'espéranto. Ceŭ qui ne peuvent étudier aucune langue étrangère, peuvent étudier l'espéranto, mais avec des difficultés, principalement pour la prononciation et la syntaxe. Ils éprouvent donc des difficultés pour élever leur niveau linguistique, et ils sont d'éternels débutants. La méprise à propos de la langue internationale existe aussi au Vietnam. Kimura Goro - assistant universitaire / universitata vicprofesoro, Japon / Japanio La ĉiama demando...Jen (parto de) mia vidpunkto: Certe eŭropanoj havas relativan avantaĝon je lernado de esperantaj vortradikoj. Sed Esperanto fakte allogis ankaŭ azianojn. Ne pro sia lingva neŭtraleco (tio ja fakte ne eblas), sed pro tio ke ĝi ne estas ligita politike kaj identece al definita denaskularo, popolo aŭ lando. En tiu punkto Esperanto havas unikan valoron, certe ankaŭ por azianoj. L'éternelle question ... Voici (partiellement) mon point de vue. Des Européens ont certainement un avantage relatif dans l'étude des racines de l'espéranto. Mais en fait l'espéranto a séduit aussi des Asiatiques. Non pour sa neutralité linguistique (en réalité cela n'est pas possible), mais vu le fait qu'il n'est lié ni politiquement, ni identitairement à une ethnie définie, à un peuple ou à un pays. De ce point de vue l'espéranto a une valeur unique, certainement aussi pour des Asiatiques. Miajn opiniojn pri tiu demando por esperantistoj skribis en "La Ondo de Esperanto" n-ro 127, 13: Sur cette question j'ai écrit mes opinions pour des espérantistes dans "La Ondo de Esperanto" (la vague de l'espéranto) n° 127, 13 - - Esperanto: ĉu nur por Eŭropo? /L'espéranto : seulement pour l'Europe? http://www.esperanto.org/Ondo/Eb/127-eb.htm#Eb37-05 kaj /et - Ĉu eblas deeŭropigi Esperanton? / Est-il possible de déseuropéaniser l'espéranto? http://www.bonalingvo.it/index.php/Orienta_Esperanto :_KIMURA_Goro_Christ Navin Shesta – Népal / Nepalo : Por ni en Nepalo ne estas malfacile prononci [l] kaj [r]. Eble por ĉinlingvaj parolantoj. Pour nous, au Népal, il n’est pas difficile de prononcer [l] et [r]. Peut-être pour les locuteurs chinois. +++++++++++ Opinion d’une européenne / Opinio de eŭropanino : Mireille Grosjean - enseignante retraitée / emerita instruistino, Suisse / Svislando : Mi estas en Japanio por ses monatoj kaj mi observas la jenon. Japanoj penas prononci malsame [l] kaj [r], [v] kaj [b], [f] kaj [h] . Ili ankaŭ penas prononci [u], ĉar ĝi malaperas en la japana same kiel nia [e] en fina pozicio. Ili kutimas erari parolante sen artikolo kaj sen subjekto. Samaj malfacilaĵoj estas por ili en la angla. Plie japanoj havas multnombrajn malfacilaĵojn lernante la prononcon de la angla. Ili devas lerni meti prepoziciojn antaŭ la nomo, en la japana ili estas post la nomo. La vortvico en la japana estas tute alia ol en Esperanto kaj en la angla. Krome ili devas lerni ĉiujn vortojn, ne povas diveni "tablo, manĝi" ktp...kiel franclingvanoj. Japanoj diris al mi, ke ili pli rapide lernas Esperanton, ĉar en ĝi ili lernas "ĉevalo" kaj povas senprobleme konstrui "ĉevalino, ĉevalido, ĉevalejo ....Sed en la angla, ili devas lerni ĉiujn vortojn tiajn. Japanoj konas "Kyoto no eki": eki= stacidomo. no = de Stacidomo de Kyoto ; sed la vortvico estas mala. En la angla ekzistas sama vortvico kiel en la japana, tamen sen prepozicio. Alia pli bona ekzemplo: "basu no noriba". "Basu" = buso; "noriba" = haltejo. Bushaltejo = "basu no noriba". Je suis au Japon pour six mois et voici ce que j’ai observé. Les Japonais s’efforcent de prononcer différemment [l] et [r], [v] et [b], [f] et [h]. Ils s’efforcent aussi de prononcer [u] (prononcé « ou »), car il devient muet en japonais à la façon de notre [e] final. Ils ont pour habitude de parler erronément en omettant l’article et le pronom. Ce sont pour eŭ les mêmes difficultés que pour l’anglais. Par ailleurs les Japonais éprouvent de nombreuses difficultés en apprenant la prononciation de l’anglais. Ils doivent apprendre à mettre les prépositions devant le substantif, qui se trouvent derrière en japonais. L’ordre des mots en japonais est tout à fait différent qu’en espéranto ou qu’en anglais. Par ailleurs ils doivent apprendre tous les mots, et ils ne peuvent deviner le sens de « tablo », « manĝhi » (prononcé « mandji »), etc. comme les francophones. Les Japonais m’ont dit qu’ils étudient plus rapidement l’espéranto car, dans cette langue, lorsqu’ils étudient « ĉevalo » (prononcé « tchévalo » ), ils peuvent construire sans problème « ĉevalino » (jument), « ĉevalido » (poulain), « ĉevalejo » (écurie) … Mais en anglais ils doivent étudier tous ces mots. Les Japonais connaissent « Kyoto no eki » (eki / gare ; no / de – gare de Tokyo), mais l’ordre des mots est différent. En anglais il existe le même ordre qu’en japonais, mais sans préposition. Un meilleur exemple : « basu no noriba » / halte de bus ( basu / bus ; noriba / halte).